dinsdag 22 januari 2013

Over misgeslagen planken en verdronken bruggen

IT staat op voet van oorlog met business, zo laat Sander Hulsman ons via de digitale editie van Computable (21 januari 2013) weten. Een aandachttrekkende overdrijving? Misschien. Een aanstaande werkelijkheid? Wellicht. Gespannen verhoudingen, wantrouwen, openlijk geuite frustraties, het ontbreken van samenwerking – het zijn allemaal symptomen van ‘iets’ dat gaandeweg gemakkelijk (verder) uit de hand loopt.

Wat IT betreft is de business zich er niet of nauwelijks van bewust dat IT bijzaak is en dat het de business feitelijk alleen maar te doen is om informatie-van-situationeel-heldere-betekenis. Reflexmatig koppelt business iets-met-informatie domweg aan IT; plaatst er a.h.w. een "="-teken tussen. Informatie? = IT! Op die manier blijft business in geval van iets-met-informatie ‘logischerwijs’ maar aankloppen bij IT. IT die eigenlijk alleen maar echt goed is in het leveren van techno-dingetjes-met-data. En dat is toch echt wat anders!

Zolang we met z’n allen, business en IT, maar blijven geloven dat we het alleen maar redden met meer technologie, met alsmaar meer en alsmaar geavanceerdere technologie… en dat het dan met de rest (bijvoorbeeld die informatie-van-situationeel-heldere-betekenis) vanzelf wel goed komt… zolang wordt de onderlinge verstandhouding eigenlijk alleen maar slechter.

IT werkt nog altijd hoofdzakelijk volgens het diep ingesleten adagium ‘voor elk probleem een apart systeem’. Een apart systeem dus, dat goed werkt in de situatie waarvoor het is bedoeld. In hedendaagse dynamiek, echter, veranderen situaties steeds sneller en ook dusdanig dat de waarde van zo’n apart systeem vrij snel afneemt; vaak al tijdens de bouw/deelopleveringen. Steeds grotere aanpassingen worden steeds sneller nodig. Al met al bijzonder kostbaar, waarbij IT het vereiste tempo steeds moeilijker kan bijbenen.

En zo stevenen twee partijen, business en IT – zonder het zelf goed en wel te beseffen en doorgaans met de beste bedoelingen – zomaar en gemakkelijk af op een (voet van) oorlog. Business voelt zich bar slecht begrepen blijkens de veelal moeizaam werkende techno-dingetjes-met-data die IT hen altijd weer met verve levert. IT raakt meer en meer gefrustreerd omdat ze haar (geavanceerde) eieren niet of nauwelijks kwijt kan. En wanneer onvrede tussen partijen ver genoeg oplaait en ze weer eens getergd ten strijde trekken… dan ontmoeten ze niemand op hun slagveld. Niemand? Nee, beiden vechten immers – zonder het te beseffen aan verschillende fronten! Elke slag is goed gemikt, gemeend en raak, maar tegelijk ook zo frustrerend mis.

Voor vruchtbaar zicht op oplossing dienen partijen zich te begeven naar een nieuw en hoger niveau van beschouwing. Alleen daar komt het malle van de hele situatie samenhangend in beeld, kan ter zake doende diagnose worden gesteld en remedie gevonden. Maar … waarom gaan partijen daar (dan) niet zoeken? De business niet omdat ze meent haar heil te moeten zoeken bij IT. De IT niet omdat ze vastgeroest zit aan oud en vertrouwd adagium; adagium dat haar eens zo grote successen bracht, maar nu eigenlijk alleen nog maar problemen produceert. Daarbij belet diep gewortelde techno-overtuiging partijen nog eens extra om stap naar hoger beschouwingsniveau te zetten.

Hoe lang blijven we elkaars loopplank nog ‘vruchtbaar’ misslaan en laten we bedoelde brug in het water vallen?

Copyright (c) 2013 Emovere/Jan van Til - All rights reserved.
Alle publicaties op deze site zijn gebaseerd op mijn eigen opvattingen. Ze vertegenwoordigen niet noodzakelijkerwijs de standpunten en het beleid van mijn werkgever(s).

Geen opmerkingen: