vrijdag 11 januari 2013

Een Vruchtbaar Gesprek

Waar draait het eigenlijk om bij informatiesystemen?
Om informatie.

Om informatie?
Ja, informatie is al sinds mensenheugenis het universele middel dat mensen aanzet tot activiteiten waarmee ze hun doelen bereiken. Dat is met digitale informatiesystemen niet anders.

Waarom stellen informatiesystemen dan zo vaak teleur?
Mensen begrijpen vaak niet goed wat de gepresenteerde informatie betekent. En daarom komen ze niet tot de werkelijk bedoelde activiteiten en missen ze (deels) hun doelen.

Hoe kan dat?
Mensen zitten zo in elkaar dat ze informatie altijd contextueel begrijpen. Altijd – en dat gaat onbewust. De precieze betekenis van informatie is afhankelijk van de onderhanden situatie – en situaties wisselen vandaag de dag steeds vaker en heftiger.
 
Machines (lees ook: informatiesystemen) zitten zo in elkaar dat ze informatie altijd in absolute zin ‘begrijpen’. Altijd – en dat gaat volautomatisch. De precieze betekenis van informatie is op voorhand vastgesteld – geschikt voor een enkele situatie.
 
Zodra de machinale betekenis niet meer zo goed past bij werkelijke situaties, krijgen mensen – naar hun aard! – serieus moeite om de informatie in hun actuele leefwereld (context) te duiden. Dat leidt in ieder geval tot inefficiënties, meestal tot (sterk) verminderde effectiviteit en zelfs tot contraproductiviteit. En, ja, dat stelt teleur.

Is het zo simpel?
Zo eenvoudig is het. Daarom stellen informatiesystemen steeds vaker en, dat ook, steeds sneller teleur. Dat is één van de majeure gevolgen van alsmaar toenemende dynamiek in onze moderne informatiemaatschappij.

Hoe los je dat op?
Dat los je op door informatie niet langer absoluut, maar contextueel te organiseren. Per context is de betekenis immers absoluut! En per context lukt het informatiesystemen dus wèl om de bedoelde betekenis van informatie adequaat te communiceren.
 
Op zo’n manier wordt informatie – juist via digitale hulpmiddelen – weer dat universele middel dat mensen aanzet tot activiteiten waarmee ze in tot-en-met digitaal gefaciliteerde informatiesamenleving hun doelen bereiken.

Dáár draait het dus om bij informatiesystemen?!
Ja, het draait om informatie van situationeel kraakheldere betekenis in handen van mensen… tot bedoelde actie… om hun doelen te bereiken. Effectief dus. En zo efficiënt mogelijk.

Nog één laatste vraag: Hoe doe je dat eigenlijk – dat “contextueel organiseren” van informatie?
Uitstekende vraag! Wie informatie absoluut organiseert, denkt ongetwijfeld ook goed na over context. Waar gaat het dan mis? Men verzuimt die context te expliciteren en in verband te brengen met de informatie in kwestie.
 
Informatie (be)staat nooit an sich, maar ‘zit’ altijd in een context. Context zelf is natuurlijk ook weer gewoon informatie. Zo ontstaat een netwerk aan onderling verbonden informatieknooppunten. Wie interesse toont in een bepaald informatieknooppunt in zo’n netwerk, vat de ermee verbonden informatieknooppunten automatisch op als context.
 
Op die manier beschikt elk informatieknooppunt altijd over z’n eigen context en faciliteert het informatiesysteem mensen als vanzelf met informatie van situationeel heldere betekenis met het oog op het bedoelde effect.

Waar kan ik meer informatie vinden?
Lees gerust verder op Information Roundabout. Begin dan bijvoorbeeld bij The Core of Information Oriented Architecture. Wil je een meer theoretische onderbouwing, dan kan ik je Semiotic Ennead van harte aanbevelen; je ziet dan ook dat ik dankbaar gebruik maak van het werk van Pieter Wisse; de geestelijk vader van contextuele organisatie van informatie. Ere wie ere toekomt!

Copyright (c) 2013 Emovere/Jan van Til - All rights reserved.
Alle publicaties op deze site zijn gebaseerd op mijn eigen opvattingen. Ze vertegenwoordigen niet noodzakelijkerwijs de standpunten en het beleid van mijn werkgever(s). 

Geen opmerkingen: