Uitgewerkte verzinsels

Wij mensen verzinnen wat af. Zo hebben we in de loop van de tijd de ‘organisatie’ verzonnen. En het ‘proces’. Daar is werkelijk niets mis mee – zolang we ons er maar rekenschap van blijven geven dat het, inderdaad, verzinsels zijn. En precies daar gaat het nogal eens mis: in geval van succes verabsoluteren en verafgoden we zo’n verzinsel al gauw en hangen er vervolgens een hele wereld aan op.

Organisatie.
Wat ligt er aan het verzinsel ‘organisatie’ ten grondslag? Dat zijn mensen. Mensen in al hun onderlinge samenwerkingsverbanden. Samenwerkingsverbanden die in hedendaagse dynamiek – informatiemaatschappij – steeds gevarieerder worden en ook meer dan ooit variëren. Verreweg de meeste van onze huidige realisaties van het verzinsel ‘organisatie’ kunnen die dynamiek niet of nauwelijks bijbenen. Het is alsof je naar een film uit de jaren zestig kijkt: slaapverwekkend – er zit geen pit, geen snelheid in! Ons huidige verzinsel ‘organisatie’ is uitgewerkt. Wie zich dat realiseert, ziet dat dergelijke organisaties aan het doodbloeden zijn. Moderne samenwerkingsverbanden kunnen er niet mee uit de voeten en zoeken steeds vaker en sneller personenverbanden waarmee ze zich wel kunnen verstaan.

Proces.
Wat ligt er aan het verzinsel ‘proces’ ten grondslag? Dat zijn, alweer, mensen. Mensen in al hun onderlinge samenwerkingsverbanden. Samenwerkingsverbanden die in hedendaagse dynamiek – informatiemaatschappij – steeds gevarieerder worden en ook meer dan ooit variëren. Verreweg de meeste van onze huidige realisaties van het verzinsel ‘proces’ kunnen die dynamiek al niet of nauwelijks meer bijbenen. Ja, ook ons huidige verzinsel ‘proces’ is al uitgewerkt. Wie zich dat realiseert, ziet dat ook processen (samen met organisatie) aan het doodbloeden zijn. Moderne, fluctuerende samenwerkingsverbanden kunnen er niet zinvol mee uit de voeten en zoeken steeds vaker en sneller personenverbanden waar ze zich wel mee kunnen verstaan.

Personenverbanden.
Wat er dus eerst en vooral toe doet, zijn de gevarieerde en variërende menselijke verbanden waarin wij ons gedragen – lees ook: signalen, tekens, informatie oppikken van/afgeven aan andere mensen – tot allerhande moderne vormen van samenwerking. En een bepaalde clustering van gedragingen (tot bepaald verband) kunnen we, als we dat (nog) willen, als proces bestempelen. Of als organisatie. Maar proces en organisatie zijn daarbij niet meer leidend; we hangen ‘de boel’ er niet meer aan op. Nee, dat zijn maar oude verzinsels – die zijn uitgewerkt.

Situationeel menselijk gedrag.
Het gaat dus om situationeel menselijk gedrag in tal van variërende en gevarieerde personenverbanden. Al die gedragingen representeren we op coherente wijze met behulp van een informatiestelsel. En als bepaald gedrag plaatsvindt in het kader van een bepaald personenverband (bijv. een organisatie) dat is dat gewoon extra informatie die ‘slechts’ situationeel van belang is. Ook informatisch gezien is de organisatie of het proces niet langer leidend.

Let op!
Vergeet niet dat ook dit een verzinsel is. Maar het is wel een verzinsel waar we werkelijk een stuk verder mee komen! Blijf dus alert op veroudering en verzin tijdig nieuwe, dan weer werkzame verzinsels. Welkom in heuse informatiesamenleving (alweer een personenverband)!


Copyright (c) 2010 Emovere/Jan van Til - All rights reserved.