“Persoonsinformatie is persoonlijk eigendom”. Zo staat het prominent op de voorpagina van dotindividual (augustus 2009). Een prettige oneliner: ligt goed in het gehoor – èn het gevoel! Want zo (eenvoudig) hoort te zijn – dat voelt iedereen op zijn klompen wel aan.
Maar wat is ‘persoonsinformatie’ eigenlijk? Het antwoord op die vraag laat zich gemakkelijk vinden. Sla het iDNA Manifest er maar op na. Meteen al in artikel 1 staat: “Informatie over de individuele (rechts)persoon is eigendom van diezèlfde (rechts)persoon”. Klare taal.
Wat voor informatie gaat dan zoal over jou – en is dus van jou? Een paar suggesties.
Je werd geboren in tijd en ruimte: er ontstond een relatie tussen jou, het tijdstip, de plaats en de gebeurtenis. Die relatie is van jou. De informatie over die relatie gaat over jou en is van jou.
Je kreeg een naam: er ontstond een relatie tussen jou en een naam. Die relatie is van jou. De informatie over die relatie gaat over jou en is van jou.
Je werd kind van je ouders: er ontstond een relatie tussen jou en je ouders. Die relatie is van jou. De informatie over die relatie gaat over jou en is van jou. Trouwens, ook je ouders zijn personen met eigen persoonsinformatie. Één van de twee ouders werd vader van jou. Die relatie is van je vader – net als de informatie over die relatie, want die gaat over je vader.
Je ging ergens wonen: er ontstond een relatie tussen jou en je woonadres. Die relatie is van jou. De informatie over die relatie gaat over jou en is van jou.
En zo kunnen we nog uren doorgaan, maar de boodschap is wel duidelijk. Van belang is dat we informatie over jou (en dat geldt natuurlijk voor elk individueel persoon) stelselmatig ordenen naar de relaties die jij door de tijd heen onderhoudt. Alleen al tijdens je leven ontstaat een veelheid aan relaties die jou voortdurend relateren aan je onophoudelijk veranderende omstandigheden. Relaties die jou van moment tot moment en van situatie tot situatie vertellen wie je bent (geworden). Zo beschouwd is jouw persoonlijke leven een voortdurende en unieke aaneenschakeling van jouw relaties. En voor al die relaties is het eigenaarschap niet problematisch! En dat geldt ook voor de informatie over die relaties. Persoonlijke relaties zijn persoonlijk eigendom. En informatie over persoonlijke relaties (persoonsinformatie) is persoonlijk eigendom.
Prachtig! Nu – dankzij speciale informatieordening – de angel uit het eigenaarschap van informatie is verdwenen … kunnen we gaan bekijken hoe we vervolgens vanuit dat eigenaarschap omgaan met persoonsinformatie. Wie mag er in welke omstandigheden met welk doel op welke manier gebruik van maken? Vraag het aan de eigenaar – dáár moet u zijn! Wie zorgt ervoor dat de kwaliteit van die informatie op peil blijft? Niemand in informatiemaatschappij is erbij gebaat dat een persoon, het is maar weer een voorbeeld, zijn geboortedatum kan wijzigen. Op die manier ontstaat er geen vertrouwen in ons maatschappelijk/zakelijk informatieverkeer. Voldoende waarborgen zijn voor het vestigen en handhaven van vertrouwen een absolute noodzaak. Daarover handelen de overige artikelen van het iDNA Manifest. Neemt u alstublieft even de moeite om onder de indruk te raken van de slechts 16 artikelen die het manifest telt?
Trouwens, wie informatie over personen strikt ordent naar de relaties van die personen, kan altijd en snel alle kanten op. Want hoe ‘wild’ en onverwacht die relaties zich ook ontwikkelen, een merkwaardige relatie blijft gewoon een relatie en die komt er ‘gewoon’ bij. Zo gaat dat met relaties. En dat geldt ook voor informatie over die relaties. Dat betekent een forse toename in ondersteuningsmogelijkheden van heersende dynamiek in bedrijf en maatschappij – dankzij vruchtbaar nieuwe informatieordening!
Wij, mensen, zijn op de één of andere manier geobsedeerd geraakt door aparte, van elkaar gescheiden objecten. Wij zien onze wereld door-en-door als een ding-wereld, een wereld waarin we zelfs de mens als object (resource, fte) hebben neergezet. Relaties leiden er een kwijnend bestaan en ruimen maar al te gemakkelijk het veld als onze gewaardeerde objecten in de knel (dreigen te) komen.
Wie zijn conditionering echter ‘verschuift’ van vaste objecten naar dynamische relaties, ‘tovert’ de problematiek rond informatie-eigendom in één klap de wereld uit en transformeert het door dingen beheerste wereldbeeld tot een volstrekt nieuwe entourage waarin relaties de boventoon voeren. Die relaties geven – volop – ruimte en bewegingsvrijheid aan heel individuele mensen, hun dingen en de informatie erover.
En dan kan onze informatiemaatschappij een meer dan forse ontwikkelingsstap doormaken. Het vertrekpunt heet persoonlijk eigenaarschap van relatie-geordende-informatie. Inderdaad: Persoonsinformatie is persoonlijke eigendom! En dat eigenaarschap werkt vervolgens sterk richtend uit op houderschap en gebruik van persoonsinformatie.
Copyright (c) 2009 Emovere/Jan van Til - All rights reserved.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten