Informatie-puree

Hoe je puree maakt, weet eigenlijk iedereen. Aardappels (of tomaten) worden, ontdaan van schil, gekookt en vervolgens fijngestampt. Tot aardappelpuree, of tomatenpuree. Met appels lukt het ook; in dat geval noemen we de puree moes: appelmoes.

Het kan natuurlijk ook ingewikkelder. Door verschillende ingrediënten bij elkaar te voegen, ze daarna gezamenlijk te koken en ten slotte fijn te stampen. Tot puree. En dat noemen we dan hutspot of stamppot; met stamppot boerenkool als oer-Hollands voorbeeld.

Nu is er tegelijk ook een probleem met puree: je moet er niet in terechtkomen. Dat is zelfs spreekwoordelijk geworden! Iets dergelijks geldt ook voor moes. Iemand die tot moes wordt geslagen, of in de pan wordt gehakt, zit behoorlijk in de puree.

Voor mensen is het niet moeilijk om van de zojuist opgediste puree chocola te maken. Mensen beschikken immers over een geheime en uiterst krachtige vaardigheid. Zij realiseren zich bliksemsnel de achtereenvolgende situaties waarin woorden en zinnen zich voor hun oren/ogen ontwikkelen. En al doende schakelen mensen soepel van situatie naar situatie naar … en kennen zij steeds de juiste, inderdaad: variërende, betekenis toe. Heel krachtig. En geheim; dat ook.

Betekenis is dus niet iets dat absoluut is en op voorhand kan worden vastgesteld. Absoluut niet! Voor mensen hangt betekenis altijd af van de situatie waarin ze dingen, woorden, geluiden enzovoort tegenkomen. Variabel dus. Tegelijk is het zo dat betekenis voor mensen door de tijd heen varieert. Wie vandaag doodsbang is voor een spin, hoeft daar morgen niet meer dezelfde betekenis aan te hechten en kan daardoor tot ander, genuanceerder gedrag komen.

En het is die variëteit in betekenis van informatie die ons, mensen, (steeds verder) in de puree helpt. Als we niet uitkijken. U volgt me nog?

Let op: Computers weten helemaal niets van menselijke betekenis. Geen sik-ke-pit! En van variatie in betekenis, afhankelijk van moment en situatie, al helemaal niet. Dan dringt zich (bij mij) de vraag op hoe dat zit met informatici; u weet wel, dat zijn de mensen die uw computerprogramma’s ontwerpen en bouwen. Hebben zij weet van menselijke betekenisvariatie?
Nee.
Informatici zijn wat betekenisvariatie betreft, in grote meerderheid onwetend en dus ook onkundig. Betekenisvariatie blijkt voor hen een goed bewaard geheim. Verreweg de meeste informatici weten niet beter dan dat betekenis van informatie in absolute zin en op voorhand kan worden vastgesteld. Een pertinent onjuiste zienswijze!

En dat leidt tot een uiterst zorgelijke situatie! Want hoe loodst u uw informatie – met de door u bedoelde betekenis – betrouwbaar door allerhande computersystemen, zodat de ontvangers van die informatie er volgens uw bedoeling (betekenis) mee aan de slag kunnen? Hoe borgt u, met andere woorden, zorgvuldige communicatie van door u bedoelde betekenis?
Niet.
Bij computers bent u daarvoor sowieso aan het verkeerde adres. Ook bij informatici kunt u uw ei niet kwijt: zij kennen het geheim niet en kunnen u niet verder helpen.

Ondertussen ‘knopen’ informatici met Internet gemakkelijker, sneller en gevarieerder dan ooit de meest uiteenlopende situaties (en tijden) aan elkaar. En wel zonder dat zij rekening houden met de daardoor explosief toenemende betekenisvariëteit. Als gevolg daarvan pureren letterlijk legio computerprogramma’s uw informatie domweg en in steeds groter omvang tot gehakt. Gehakt waar zo langzamerhand geen hond nog brood van lust.

Oei, dat klinkt niet alleen als informatie-puree, dat is informatie-puree! In onze informatiemaatschappij nemen fouten toe, neemt irritatie en wederzijds onbegrip steeds grotere vormen aan en groeit wantrouwen in overheid en zorginstellingen en banken en bedrijven en zovoort. En deze informatie-puree grijpt steeds verder en wurgend om zich heen en brengt ons, mensen, uiteindelijk, zèlf in de puree. Als we niet uitkijken.

Verdere ontwikkeling van wat informatici zo krachtig in de benen hebben geholpen – de informatiemaatschappij – stagneert nu door toedoen van diezelfde informatici. Omdat ze het geheim niet kennen.

Informatiekundigen kennen het geheim wel. Zij kunnen u helpen informatie-puree de deur uit te werken en buiten de deur te houden. Zij maken gehakt van absolute betekenisgeving. Zij begrijpen dat informatie altijd vergezeld moet gaan van voldoende contextuele informatie om tot bedoelde betekenis te kunnen komen. Zij houden rekening met context en tijd. En dat is dè manier om van informatie, keer op keer en zo vaak u wilt, de juiste chocola te kunnen maken.

En u? Dankzij de inzet van informatiekundigen (náást informatici!) loodst u uw informatie – met de door u bedoelde betekenis – betrouwbaar door allerhande computersystemen, zodat de ontvangers van die informatie er volgens die betekenis mee aan de slag kunnen. Zo borgt u stelselmatig communicatie van door u bedoelde betekenis van informatie.


Copyright (c) 2009 Emovere/Jan van Til - All rights reserved

Informatiemaatschappij: de volgende ontwikkelingsstap

In onze moderne informatiemaatschappij zijn we toe aan een volgende ontwikkelingsstap.

Digitale technologie heeft de ‘traditionele’ maatschappij omgetoverd tot een heuse informatiemaatschappij en loopt nu tegen haar eigen beperkingen aan. Beperkingen? Ja, want als u goed kijkt ziet u dat de hedendaagse informatiemaatschappij smoort en vastloopt in haar eigen informatiehooibergen. Er daarin zijn steeds minder betrouwbare spelden terug te vinden. En digitale technologie kan dat probleem ook niet oplossen; ze maakt het alleen maar erger. Het dreigt zo langzamerhand… uit de hand te lopen tot een digitaal gekkenhuis. Kijkt u maar eens goed om u heen.

En daarom zijn we toe aan een volgende ontwikkelingsstap. Een ontwikkelingsstap die ertoe zal leiden dat we over een jaar of 10-15 zoiets als informatie-infrastructuur doodgewoon zijn gaan vinden. Niemand kijkt er nog van op. Iedereen weet wat het is. En iedereen heeft er inmiddels vertrouwen in gekregen. We zijn allemaal – zowel burger, bedrijf als overheid – op dezelfde manier deelnemer geworden aan informatieverkeer over informatie-infrastructuur! En niemand die daar nog raar van opkijkt. Kunt u het uzelf voorstellen? Een hele ontwikkelingsstap! We zijn er aan toe!

Eigenlijk is het eenzelfde soort ontwikkeling die, decennia terug alweer, leidde tot onze huidige fysieke verkeersinfrastructuur waar burger, bedrijf en overheid al sinds ‘mensenheugenis’ en op dezelfde manier gebruik van maken. Heel gewoon. En niemand die het in zijn hoofd haalt een aparte verkeersinfrastructuur aan te leggen voor bijvoorbeeld ambtenaren. Dat zou te gek zijn voor woorden.

Gek genoeg doen we dat voor informatie wel. In onze moderne informatiemaatschappij zijn we wat dat betreft eigenlijk nog heel erg ouderwets. En, erger nog: we houden er krampachtig aan vast. Lang leve de eigen individuele informatiehooiberg! En digitale technologie is daarbij zeer, zeer behulpzaam (er wordt goud geld aan verdiend). En daarom smoren we ook… u en ik… en lopen we uiteindelijk vast.
De ontwikkeling tot informatiemaatschappij die door digitale technologie zo krachtig in gang is gezet, stagneert nu sterk met/door diezelfde digitale technologie. Zo gaan die dingen. Opgaan, blinken en verzinken.

En daarom zijn we nu toe aan een volgende ontwikkelingsstap. Om informatiemaatschappij tot krachtige bloei te brengen. Hoe? Word deelnemer aan informatieverkeer over informatie-infrastructuur!

Informatiekundigen kunnen u daarbij werkelijk vèrder helpen. Dat lukt informatici, hoe belangrijk zij ook zijn, niet meer op eigen kracht.


Copyright (c) 2009 Emovere/Jan van Til - All rights reserved